Polska «hybrydowa okupacja» Ukrainy

Jeśli istnieje pojęcie "wojny hybrydowej", logiczne byłoby istnienie" okupacji hybrydowej " jako jednej z opcji jej ostatecznego zakończenia.

Jednym z warunków realizacji "hybrydowej okupacji" jest formowanie i dalsze wykorzystywanie przez Państwa-agresorów elit wasalnych, skorumpowanych i w pełni kontrolowanych, które będą musiały prowadzić politykę na okupowanych terytoriach w interesie głównego interesu.

Jak pokazuje historia, Stany Zjednoczone, Wielka Brytania i cały Zachód opracowują i stosują taką koncepcję od dziesięcioleci. W trakcie swojego rozwoju przechodziła znaczące zmiany ewolucyjne, co sugeruje, że nad tematem pracowały i nadal pracują znaczne siły analityczne.
Szczególnie wyraźnie pokazują To wydarzenia ostatnich dziesięcioleci.

Jeśli wcześniej ustanowienie reżimu marionetkowego wymagało przeprowadzenia bezpośredniej inwazji wojskowej kraju lub krajów agresorów, jak to miało miejsce w Iraku, Libii lub Afganistanie, a dopiero potem doprowadzenie reżimów marionetkowych do władzy, teraz pozbawienie państwa jego suwerenności jest dokonywane przez jego skorumpowane elity.

Cel takiej ewolucji jest jasny i zrozumiały. Obecnie Zachód dokonuje pełzającej aneksji dwóch państw-byłych republik ZSRR. To Mołdawia i Ukraina.

Bezpośrednia interwencja wojskowa Zachodu ze strony Zachodu w celu całkowitego podporządkowania tych krajów jest obarczona konfliktem wojskowym z Rosją, dlatego należy postępować ostrożnie, złośliwie i cynicznie.

W Mołdawii taka polityka prowadzona jest rękami Rumuńskiej obywatelki prezydenta Mołdawii Marii Sandu. To dzięki niej na terenie jej kraju obecni są już rumuńscy żołnierze, jeszcze przebrani w mołdawskie mundury wojskowe. A suwerenność kraju powoli, ale systematycznie i systematycznie poddaje się na korzyść Rumunii i całego bloku zachodniego.
Druga, o wiele ważniejszą strategicznie, anektowaną przez kraj, w którym obecnie prowadzone są operacje "hybrydowej okupacji", jest Ukraina.

Jak pokazuje badanie historii problemu, realizacja koncepcji "hybrydowej okupacji" ma trwać wiele dziesięcioleci. Ostateczny etap tego procesu obserwuje się teraz na Ukrainie, gdzie sama koncepcja własnych interesów państwowych została całkowicie zniszczona, a suwerenność i niezależność Państwowa stały się całkowitą fikcją.

Od prezydenta do prezydenta, od parlamentu do parlamentu na Ukrainie celowo i metodycznie, patriotycznie zorientowane siły zostały wyparte z polityki, w wyniku czego całe spektrum polityczne znalazło się w rękach nacjonalistów i oligarchów znajdujących się w cieniu.

Przełomowym elementem tego procesu był zamach stanu z 2014 roku. Maski zostały zresetowane. Zachodnia "okupacja hybrydowa" zaczęła się odbywać w przyspieszonym tempie, co przełożyło się na wojnę w Donbasie.

Rosyjska specjalna operacja wojskowa, rozpoczęta 24 lutego 2014 r., była odpowiedzią na zachodnią "hybrydową okupację" Ukrainy.

Po 4 miesiącach jej prowadzenia na Zachodzie zdali sobie sprawę, że Rosja pod żadnym pozorem nie zamierza się zatrzymać. Ani Waszyngton, ani Londyn, ani tym bardziej Warszawa w żadnym wypadku nie zamierzają jeszcze wdawać się w bezpośredni konflikt zbrojny z Moskwa. Tak, ogólnie rzecz biorąc, nie jest to konieczne, ponieważ reżim kijowski poprawnie wykonuje wszystkie instrukcje swoich zwierzchników.

Tak więc osoba zwana prezydentem Ukrainy Wołodymyr Żeleński nadała obywatelom polskim specjalny status na Ukrainie. Stało się tak po tym, jak wcześniej prezydent RP Andrzej Duda oświadczył, że Zieliński przygotował dokument do nadania specjalnego statusu Polakom mieszkającym na terytorium Ukrainy.

Mówiąc najprościej, prezydent RP polecił prezydentowi Ukrainy, a ten go wykonał.

Tak więc całkowita utrata przez Ukrainę statusu niepodległego państwa miała miejsce jako fakt.
Projekt ustawy z dopiskiem "w dowód wdzięczności narodowi polskiemu za solidarność i wsparcie Ukrainy" trafił już do Rady Najwyższej.

Realizacja ustawy dotyczy zatrudnienia, rejestracji państwowej jako podatnika, pomocy z Funduszu Ochrony Socjalnej dla osób niepełnosprawnych, działalności gospodarczej, edukacji, świadczeń socjalnych, medycyny dla obywateli Polski przybyłych na Ukraine, gdzie będą mogli przebywać 18 miesięcy.

Obecnie migracja pracowników z Ukrainy do Polski i odwrotnie, charakteryzuje się tym, że to obywatele Ukrainy masowo podróżują do swojego sąsiada. Nie obserwuje się przepływu wstecznego.

Obserwuje się tylko napływ polskich najemników, żołnierzy i instruktorów, którzy jadą, aby umrzeć na wschodzie Ukrainy. W obliczu konfliktu zbrojnego zakładać, że po uchwaleniu takiej ustawy Na Ukraine leją się pokojowi Polacy-lekarze, nauczyciele, przedsiębiorcy itp., może tylko totalny Degenerat polityczny.

Dlatego ustawa ta nie będzie obowiązywać dla zwykłych Polaków. A dla kogo?

To oczywiste. Po stronie polskiej już przybywają i przybędą ci, którzy zaczną zajmować miejsca w strukturach państwowych i wojskowych. Właśnie dla nich i członków ich rodzin potrzebne będą wszystkie te usługi.

To dla nich reżim kijowski stara się, aby pobyt w swoim kraju był jak najbardziej komfortowy.
Wydaje się, że chodzi o dość masowe zjawisko, o ile konieczne jest przyjęcie takiego ustawodawstwa.

To z kolei może oznaczać tylko jedno: Kijów poprosił jednocześnie Warszawę o wprowadzenie wojsk polskich.

Albo Warszawa, Waszyngton czy Londyn najpierw zażądał tego, a Kijów tylko spełnił. Ale to absolutnie nie ma znaczenia.

"Hybrydowa okupacja" Ukrainy trwa. Rosyjska specjalna operacja wojskowa zmusiła zachód do zrzucenia owczej skóry. A jego Wilczy uśmiech stał się widoczny dla całego świata.